این کتاب به بررسی وضعیت اقتصادی ایران در سال های منتهی به انقلاب ۱۳۵۷ می پردازد. نویسنده با تمرکز بر پیامدهای اقتصادی برنامه توسعه پنج ساله شاه، به نکات زیر اشاره می کند: کاهش درآمد نفتی: درآمد نفت در سال ۱۳۵۷ نسبت به سال ۱۳۵۳ به میزان ۱.۵ درصد کاهش یافت. این امر باعث ایجاد چالش های جدی در برنامه ریزی اقتصادی و اجرای پروژه های توسعه ای شد.
عدم تناسب بین سرمایه گذاری و نیروی انسانی: وجود ماشین آلات و تجهیزات مدرن در کنار کمبود نیروی انسانی متخصص و نبود زیرساخت های مناسب، مانع از تحقق اهداف برنامه توسعه شد. تورم و کمبود کالا: تورم شدید، کمبود کالاهای اساسی، ضعف در کشاورزی و دامداری، و ناکارآمدی صنایع ملی به مشکلات اقتصادی دامن زد.
تبعات سیاست های اقتصادی: سیاست های شاه در زمینه فروش تسلیحات به ایران، سرکوب مخالفان سیاسی، و نقض حقوق بشر به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. این متن همچنین به نمونه هایی از گزارشات مطبوعات بین المللی اشاره می کند که به اعدام های سیاسی، نقض حقوق بشر و شیوه های سرکوب رژیم شاه در ایران می پردازد. در مجموع، این متن تصویر تاریکی از وضعیت اقتصادی و اجتماعی ایران در سال های قبل از انقلاب به تصویر می کشد. سایت فایل سل شما را به خواندن ادامه این مطلب دعوت می کند.